เราลงรถรางป้ายหน้า รร โนโวเทลเลยค่ะ เห็นมีอนุสาวรีย์เลยเดินไปดูกัน วันนี้อากาศดีมากๆ แดดแรงแต่ลมเย็น
 
 

เข้าไปดูใกล้ๆ เป็นอนุสรณ์รำลึกถึงสงครามที่เคยเกิดขึ้นที่เมลเบิร์น

เห็นหญ้าเขียวๆแบบนี้แล้วชอบค่ะ ลงไปกลิ้งเกลือกกันได้เลย
 
 

ไปเดินเล่นชายหาดกันค่ะ อยู่ใกล้แค่ข้ามถนนไปเอง แต่สีของน้ำทะเลที่นี่ไม่ค่อยสวย ออกแนวทะเลสีดำ
 
 

มีกิจกรรมมากมายที่นี่ คนออสเตรเลียชอบกิจกรรมกลางแจ้จริงๆค่ะ เห็นเค้าใส่สั้นแบบนี้ ลมแรงมากๆ อากาศเย็นด้วย เค้าทำทางเดินเป็นระแนงไม้ เก๋ๆดีค่ะ

หัวทองใส่สั้นๆแบบซัมเมอร์ มาดูหัวดำบ้าง…มิดชิดมากๆ ฮ่าๆๆ

นอกจากกิจกรรมทางทะเลแล้ว ชายฝั่งยังมีร้านให้นั่งแฮงค์ ส่วนใหญ่ก็นั่งดื่มกันนั่นแหละค่ะ หนึ่งลองเดินเข้าไปดู คึกคักกันมาก เห็นแล้วอยากไปนั่งร่วมดื่ม แต่แล้วเราก็ตัดสินใจเดินชมเฉยๆ บรรยากาศจากชั้นบนค่ะ
 
 

เดินไปเรื่อยๆ มีอีกหลายร้านเลย

เราเดินไปเรื่อยๆตามทางเดินไม้ที่ทอดยาวไป ผ่านร้านหลายร้าน เครื่องดื่ม อาหาร ไอศครีม มีหมดค่ะ ดูเป็นระเบียบสวยงามดี

นกนางนวล มีอยู่ทุกหาด ดูคุ้นเคยกับคนเป็นอย่างดี

เดินถึงสุดทางเดิน เราเจออ่าวนี้ค่ะ

ทางด้านนี้เห็นมีคนมาเล่น Kite broad กันมากมาย เห็นร่มกางหลากสีไหมคะ มีนักท่องเที่ยวมายืมชมและถ่ายรูปเยอะมาก หนึ่งยืนสังเกตุการเล่นอยู่พักหนึ่ง สรุปได้ว่า คนที่เล่นจะต้องแข็งแรงมากๆค่ะ เพราะต้องเล่นกับทั้งลมและทะเล
 
 

จากจุดนี้มีทางเดินยืดยาวเข้าไปในทะเล หนึ่งถ่ายตอนเดินเข้ามาแล้ว แล้วมองกลับ เพราะย้อนแสงเต็มๆ ลมแรงมากๆ

แอบเก็บภาพนี้ค่ะ น่ารัก

เดินมาจนสุดทางเดินจะเห็นตึกนี้ จริงๆแล้วเค้ามีชื่อเรียกค่ะ แต่หนึ่งจำไม่ได้แล้ว ถือเป็น signature ของจุดนี้เลยก็ว่าได้ ถึงเลือกมุมนี้เพราะมันย้อนแสงค่ะ

มีจุดให้จอดจักรยานด้วย

จากจุดนี้มีทางเดินไปที่จอดเรือที่มีอยู่มากมาย เหมือนเป็นท่าเทียบเรือ
 
 

มาที่นี่ได้เห็นคนอายุรุ่นนี้เดินจูงมือเที่ยวกันเยอะดีค่ะ น่ารักจัง 🙂

จากจุดนี้เราเดินย้อนกลับไปที่เก่าและเดินต่อไปจนสุดทางเดินอีกด้าน โดยมีจุดหมายปลายทางคือสวนสนุกค่ะ เห็นลิบๆแต่ไกลแล้ว เราเดินอ้อมจากด้านหลัง
 
 

เข้าไปสำรวจด้านในกันนะคะ ดูทาทางน่าสนุก

ด้านในมีเครื่องเล่นเยอะพอสมควร อยู่ใกล้ๆกันแบบไม่ต้องเดินไกลให้เสียเวลา ใช้พื้นที่ได้คุ้มมากๆ และเป็นแบบซื้อตั๋วครั้งเดียวขึ้นได้ทุกอย่าง

เดินเข้ามาเจอไวกิ้งก่อนเลย หนึ่งเคยนั่งไวกิ้งครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว และจะไม่ขึ้นอีก คือว่าสยองงงงง

เครื่องเล่นมีตั้งแต่หวาดเสียวน้อยไปหามาก

ม้าหมุนก็มีนะคะ เอาใจเด็กเล็ก หรือจะแบบเหวี่ยงๆ เอาใจวัยรุ่นก็เจ้านี่เลย

แกนจะหมุนไปรอบๆ ตัวคนก็ห้อยต่องแต่งอยู่ข้างบน เสียงกรี้ดดังลั่นเลย แบบนี้หนึ่งขอโบกมือบ๊ายบาย กลัวตวามสูง

แค่ชิงช้าสวรรค์หนึ่งยังกลัวเลย อยู่สูงๆ ปลิวๆ ก็ใจหวิวๆแล้ว

หลังจากเดินอยู่ในสวนสนุกตั้งนาน แต่ไม่เล่นอะไรซักอย่าง เราตัดสินใจกลับเข้าไปในเมลเบิร์นหาอาหารเย็นหม่ำๆกัน เราพักในไชน่าทาวน์อาหารหารกินไม่ยากเลย ราคาอาหารที่นี่ออกจะสูงเมื่อเทียบกับที่อเมริกานะคะ เพราะจานเล็กกว่าแม้จะราคาพอๆกัน เรากินอาหารจีนที่หาง่ายๆแถวนั้น และตบท้ายด้วยขนมสัญชาติไต้หวันที่อร่อยมากๆค่ะ หน้าตาเค้าเป็นแบบนี้
 
 

หน้าตาคล้ายน้ำแข็งใสบ้านเรา แต่เป็นไอศครีมค่ะ เนื้อด้านในจะนุ่มๆ อร่อยๆมากๆ วันนี้กินรสชาเขียว ติดใจอย่างแรง