กลายเป็นกิจกรรมประจำเดือนไปแล้วที่เพื่อนๆแกงค์ห้องถ้วยจะนัดเจอเมาท์มอยมีทติ้งกันเดือนละครั้ง ซึ่งก็ไม่ก็พ้นเรื่องกิน อิอิ เดือนที่ผ่านมาเราไปกินร้าน Mother May I ร้านอาหารคอนเซป“อร่อยรสมือแม่” ที่สุขุมวิท 59 อาหารเค้ารสชาติอร่อยสมกับชื่อร้านเลย เราไปกันหลายคนเลยมีโอกาสลองหลายเมนู ขอบอกว่ารสชาติถูกปากทุกจานเลยล่ะ ติดอกติดใจกันทุกคน

หนึ่งเดินทางด้วย BTS ลงสถานีทองหล่อแล้วเดินต่อประมาณ 500 เมตร แต่เพื่อนๆขับรถไปกัน ซอย 59 เป็นซอยขนาดใหญ่ทีเดียวค่ะ จากปากซอยสุขุมวิท 59 เดินเข้าไปอีกไม่เกิน 100 เมตรก็เห็นป้ายร้านอาหารทางขวามทือแล้ว ร้านจะซื้อในซอยเล็กๆ แต่เป็นซอยตื้นๆ หาไม่ยาก

ร้านเป็นบ้านเก่าที่นำมารีโนเวทอารมณ์ glass house สีขาวสบายตา มีสวนร่มรื่นเชียว ภายในร้านใช้โทนสีฟ้า ขาว ดูแล้วสบายตา นั่งในร้านแล้วรู้สึกผ่อนคลาย
 

 

 

 
เดินเข้าร้านปุ้บเจอมุมนี้ก่อนเลย เป็นขนมจุ้บจิ้บแบบคุ้กกี้ เค้กที่แบ่งขายใส่ถุง หยิบง่าย เผื่อใครสนใจอยากซื้อกลับไปทานบ้าน
 

 

 

 
สั่งอาหารกันค่ะ ร้านนี้เป็นอาหารไทย มีอาหารหลากหลายมาก บางเมนูเป็นอาหารโบราณที่ไม่เห็นร้านอื่นขาย บางเมนูออกแนวฟิวชันนิดๆ เช่นเคยเนื่องจากเรามีสมาชิกหลายคน ใครอยากกินอะไรก็สั่งมาแชร์กัน

เมนูแรก มาตอนกำลังหิว “ยำมะเขือยาว” หน้าแบบนี้รสชาติ “ถึง”รสยำ อร่อยเลยค่ะ ไม่ถึงกับเผ็ดมากแต่ได้รสแซ่บ หอมมะเขือยาวเผา กุ้งกรอบเด้งๆ ยกนิ้วให้เลย
 

 
“ต้มแซบเนื้อลาย” รสชาติจัดจ้าน ซดน้ำแล้วแซ่บถึงใจมากๆ(หนึ่ง) แต่ชอบให้เนื้อเปื่อยกว่านี้อีกนิด
 

 
“ใบเหลียงผัดไข่” เมนูที่ทุกคนกินได้ สั่งมาดับรสจัดจ้านของจานอื่น เมนูธรรมดาแต่อร่อยเกินคาดค่ะ ชอบตรงมีกลิ่นกระทะด้วย
 

 

“แกงกะหรี่ขนุนเสริ์ฟพร้อมโรตี” แกงกะหรี่ที่ใส่ทั้งเม็ดขนุนและเนื้อขนุน เป็นเมนูที่ไม่เคยเห็นในเมนูร้านอื่นๆที่เคยกินมา แกงกะหรี่กลิ่นเครื่องเทศเบาๆ รสชาติแบบไทยๆ อร่อยค่ะ เมนูนี้หนึ่งเคยทำทานเองที่บ้านครั้งหนึ่ง ไม่อร่อยเท่าที่นี่ 555 เดี๋ยวต้องกลับไปทำแก้ตัวซักรอบ โตีรที่เสิร์ฟมาด้วย กรอบนอก นุ่มใน เมนูนี้อร่อยอีกแล้ว เค้ามีอาจาดมาด้วยแต่กนึ่งไม่ได้กินอาจาดเลยเพราะรู้สึกว่าตัวแกงก็อร่อยแล้ว
 

 
“หมูสามชั้นรวนกะปิ” น้องพนักงานบอกว่าใช้กะปิอย่างดีรวน แต่รสชาติค่อนไปทางผัดพริกขิง รสหวานนำ เค็มตาม มัน หอมเครื่องแกง แต่ไม่ค่อยได้กลิ่นกะปินะคะ
 

 
“ก๋วยเตี๋ยวผัดเฉินหลง” (ถ้าจำชื่อเมนูผิดต้องขออภัยนะคะ) เป็นอาหารจานเดียวที่เพื่อนสั่งมาเพราะว่าหิวจัด กะเอามาหม่ำรอข้าว แต่เธอมาหลังอาหารจานอื่นอีก ดูจากหน้าตาและรสชาติแล้วหนึ่งว่าคล้ายผัดขี้เมา รสแซบมากกก กินคำแรกไม่รู้สึกอะไร พอคำที่สามเผ็ดจนน้ำหูน้ำตาจะไหลแทบอยากจะไปวิ่งสู้ฟัดเลยทีเดียว ใครชอบรสจัดๆ แนะนำเลยค่ะ
 

 
“แกงคั่วเห็ดเผาะ” เป็นแกงคั่วที่ใช้ใบยี่หร่า ปกติเคยเห็นใบยี่หร่าแกงกับปลา วันนี้ชิมเวอร์ชันแกงคั่วเห็ดเผาะ แต่อร่อยนะคะ หอมใบยี่หร่า หอมเครื่องแกง รสไม่หวานด้วย
 

 
“แกงปูชะพลูเสิร์ฟพร้อมเส้นหมี่” สั่งแต่เมนูแกงๆมากิน อิอิ เมนูนี้เป็นเมนูแกงที่รสอ่อนที่สุดที่สั่งมา แต่เป็นแกงปูที่อร่อยเลย หนึ่งไปกินแกงปูร้านพื้นบ้านที่ภูเก็ตและชอบมาก เพราะรสถึงและไม่หวาน แต่กินที่ กทม ยังไม่เจอร้านไหนถูกใจเลย ส่วนใหญ่มักรสออกไปทางหวาน แต่ร้านนี้อร่อยลงตัว ปูให้มาแบบไม่หวงด้วย
 

 
“เมี่ยงปลากะพง” ปลากะพงทอดมาแบบกรอบนอกนุ่มใน กินเครื่องเคียงเมี่ยงจัดเต็มทั้งหอมแดง ขิง มะนาว ใบมะกรูด ไม่เผ็ดแต่เข้มข้น อร่อยอีกแล้ว
 

 
“ไข่ชาคริต” คือไข่ห่อวุ้นเส้นที่กินแล้วเหมือนผัดไทยวุ้นเส้นห่อไข่นั่นเองค่ะ รสชาติดีเลยทีเดียว
 

 
ของคาวจานสุดท้าย มาท้ายๆเลย “ปูพันอ้อย” เมนูอาหารเวียดนามประยุกต์ จริงๆแล้วรสชาติดีนะคะ แต่สู้รสเข้มๆของแกงพี่ไทยที่กระหน่ำสั่งมาด้านบนไม่ได้ รสชาติเลยดูธรรมดาไปเลยบวกกับเริ่มจะอิ่ม (ก็สั่งกันขนาดนี้อ่ะนะ อิอิ)
 

 
ดูกับข้าวแล้วมาดูข้าวบ้าง ข้าวที่นี่มีเสิร์ฟหลายแบบ ข้าวหอมมะลิ ข้าวกล้อง และข้าวกะทิ ซึ่งเราสั่งมาลองหมด ที่หนึ่งชอบมากคือ“ข้าวกะทิ” ข้าวนุมและหอมมากกก หอมกะทิและหอมเจียวที่โรยมา อร่อยค่ะแนะนำให้ลอง
 

 
จบอาหารคาวแล้วบอกเลยว่าอิ่มมากกกก แต่ละคนตาปรือกันเพราะหนังตาเริ่มหย่อน แต่ภาระกิจยังไม่จบค่ะ ต้องตบด้วยขนมหวาน อิ่มแค่ไหนก็ต้องหาที่ในกระเพาะให้ขนม เราสั่งมาช่วยๆกันกินค่ะ

“สาเกเชื่อม” เมนูขนมไทยที่หากินยาก น้องพนักงานบอกว่าลูกสาเกสอยจากต้นหลังบ้านที่เห็นเลยค่ะพี่ โอเคจัดไป สาเกเชื่อมเนื้อเหนียว เคี้ยวเพลิน หวานมันดีจริงๆค่ะ ชอบๆ
 

 
มาถึงเมนูเด็ด เป็นเมนูที่ทุกคนอ่านชื่อแล้ว…หา..อะไรนะ ไหนสั่งมาลองซิ ชื่อเมนูเต็มๆคือ “เมี่ยงละคำ” เป็นไอศครีม sherbet ที่ท้อปปิ้งด้วยเครื่องเมี่ยงคำจัดมาเต็มทั้งขิ่ง มะนาว หอม และมะพร้าวคั่ว มีน้ำราดหน้าตาเหมือนน้ำเมี่ยงคำด้วย ตัวไอศครีมสีเขียวรสเปรียวมีกลิ่นของชะพลูด้วย เวลากิน กินกับใบชะพลูเหมือนเมี่ยงคำเลยค่ะ เป็นเมนูที่หนึ่งชอบมาก ชอบในความใจถึงของเชฟที่กล้าเอาเมี่ยงคำมาทำไอศครีม และทำออกมาได้ดีด้วย กินแล้วได้อารมณ์เมี่ยงคำทุกรสและเย็นสดชื่นมากๆ เมนูนี้อยากให้ลองนะคะ โดยเฉพาะคนที่ชอบเมี่ยงคำอยู่แล้ว
 

 

 

 
เมนูนี้จำชื่อไม่ได้เสียแล้ว แฮ่ ลักษระคล้ายถุงทองอันใหญ่ เสิร์ฟพร้อมไอศครีมวานิลา ตัวถุงทองเห็นในเมนูภาษาอังกฤษใช้คำว่า “wonton” แต่หนึ่งรู้สึกว่าตัวแป้งน่าจะเป็น “phillo” หรือ “fillo” กระเทาะถุงทองได้เป็น chocolate lava ไหลเยิ้ม ตัวชอกโกแลตอร่อยค่ะ ไม่หวานหรือขมเกินไป ไอศครีมที่เสิร์ฟมารสชาติโอเค แม้จะไม่มีเม็ดวานิลาให้เห็นแต่ นุ่ม ไม่หวานจัด สรุปว่าลงตัว
 

 
“กล้วยทับเครมบรูเล” อีกเมนูที่ทุกคนชื่นชอบกันมากๆ สำหรับการผสานขนมไทยกับตะวันตก เครมบรูเร่เนื้อนุ่มไม่หวานจัด ท้อปด้วยไอศครีมวานิลาลูกจิ๋ว แกล้มด้วยกล้วยทับจิ้มด้วยคาราเมลที่โรยมากตามขอบ บอกเลยว่าอร่อยมากค่ะ คาราเมลเค้าหอม ไม่หวานจัด เสียดาย อยากได้มาเป็นถ้วย จะจิ้มจุ่มให้สะใจเลย อิอิ
 

 
กินหวานเสร็จ แทบจะต้องคลานออกจากร้น คืออิ่มมากๆค่ะ อาหารที่นี่ไม่ช้า พนักงานบริการดีและสุภาพ เช็คบิลไปสรุป จ่ายไปคนละ 650 บาท ซึ่งหนึ่งว่าคุ้มค่ากับอาหารและการบริการของเค้าเลยล่ะ

ความเห็นส่วนตัว หนึ่งชอบออาหารร้านนี้โดยเฉพาะอาหาร “แกง” และ “ยำ” ทั้งหลายเพราะรส “ถึง” ที่สำคัญอาหาร “ไม่หวาน” นำเหมือนร้านอาหารส่วนใหญ่ แม้ราคาอาหารจะค่อนไปทางสูงแต่คุ้มค่ากับคุณภาพ รสชาติและบรรยากาศ

 
***สงวนลิขสิทธิ์ ไม่อนุญาตให้นำรูปภาพหรือข้อความใดๆไปใช้ก่อนได้รับอนุญาต หากคุณคิดว่าเนื้อหามีประโยชน์กรุณากดปุ่ม ” share” ท้ายบล็อกหรือ redirect link มาที่เพจนี้***